Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ στο TENNIS-club

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ στο TENNIS-CLUB
Για την παρτίδα ρε γαμώτο!



Ε, ρε μεγαλεία! Σας μεταδίδω ζωντανά -που λέει ο λόγος- την μεγάλη αριστοκρατική παρτίδα τένις ανάμεσα στο ντουέτο της «Ακίνητης Γαλάζιας Θάλασσας» που τα ΄κανε θάλασσα και της «Ανακυκλωμένης Πράσινης Ανάπτυξης» που μας φουσκώνει το πράσινο μπαλόνι μέχρι τελικού σκασμού.

Τώρα χαιρετιούνται ευγενέστατα, χαμογελούν κι αρχίζουν. Μα…μα τι κάνουν; Ο Γιώργος ρίχνει το μπαλάκι του σκανδάλου του χρηματιστηρίου στους συνταξιούχους που αν δεν το ρίξουν πίσω σε 5 δευτερόλεπτα κινδυνεύει το Δώρο του Πάσχα και το επίδομα αδείας τους. Ευτυχώς ο εξασκημένος συνταξιούχος που σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει το ρίχνει κατακέφαλα στον Αντώνη προληπτικά για ό,τι ετοιμάζεται να μας κάνει όταν γίνει πρωθυπουργός.

Ο Αντώνης πετάει το μπαλάκι των ευθυνών του Βατοπεδίου και της Siemens στους μικρομεσαίους εμπόρους που πρέπει να ανταποδώσουν σε 3’’ αν θέλουν να μείνει ακούνητος ο ΦΠΑ που η Ευρώπη τον θέλει 30%. Ο εμποράκος, που απειλείται με θάνατο, πετάει στον αγωνιστικό χώρο σε χρόνο ντε-τε το μπαλάκι που χάνεται μυστηριωδώς..

Ο Γιώργος πετάει το μπαλάκι των ευθυνών για το δημόσιο χρέος και την Siemens στους μικρο-υπαλλήλους αλλά κι αυτό χάνεται στο διάστημα. Δεν προλαβαίνω τις μπαλιές πια. Και δεν αντέχω άλλο. Αυτοί κανόνισαν πάλι να φάνε παρέα μετά τον αγώνα και μας στέλνουν τον λογαριασμό. Ε, ρε γλέντια!

Κι εμείς πληρώνουμε τεράστια πράσινα τέλη κυκλοφορίας για το ΙΧ μας χωρίς να έχουμε δρόμους για να το κινήσουμε, χωρίς parking για να το σταματήσουμε, ούτε πράσινο για να ζήσουμε, ούτε καλά τέλη της ζωής ημών εν τέλει.

Πληρώνουμε για το κεραμίδι μας όταν χτίζουμε, όταν το δωρίζουμε στα παιδί μας (μας τιμωρούν για το δώρο) και ενδιάμεσα πληρώνουμε όποτε γουστάρει η εξουσία για την δική μας περιουσία. Τι διάολο; Συνεταίρους τους κάναμε;

Πληρώνουμε φόρους για να μας χαρατσώνουν στην πολεοδομία, να μας ζητάνε μπαχτσίσι στην Εφορία, ό,τι προαιρείσθε λέει ο παπάς όταν βαφτίζουμε ή παντρευόμαστε, κλασικά φακελάκι στον γιατρό για να μας χειρουργήσει.

Κι αυτοί οι άθλιοι οι συνταξιούχοι που θέλουν να ξοδεύουν το δημόσιο χρήμα για φάρμακα κι επιμένουν να τρώνε και να ζουν χωρίς να φιλοτιμούνται να κάνουν εθελουσία έξοδο από τον ακριβό τούτο μάταιο κόσμο!



Αυτό εξηγείται. Γιατί σου λέει: Άλλοι έχουν σπίτια και αυτοκίνητα και ο Καραγκιόζης ετοιμόρροπη καλύβα. Έχω τζάμια σπασμένα, η στέγη βούλιαξε και λείπει η πίσω πόρτα. Έχει γούστο να μου το χαρακτηρίσουν ημιυπαίθριο και να μου στείλουν μπουγιουρντί. Ωρε μανούλα μ’. Μ’ αυτή την αγωνία ζω.

Λοιπόν έλεγα οτι τα δύο μεγάλα μας δαγκώματα (με ωμέγα από το κώμα που μας έριξαν) πιστεύουν βαθιά στην ισότητα. Γιατί σου λέει: Γιατί άλλοι χορταίνουν και ψωνίζουν στα μαγαζιά κι ο Καραγκιόζης δεν έχει δεύτερο βρακί, ούτε ένα πιάτο φαί την μέρα και μόνο ξύλο τρώει; Γιατί πολλοί να ‘χουν ασφάλιση κι ο Καραγκιόζης ούτε δουλειά, ούτε ασφάλιση και θα ψοφήσει κάποτε σαν το σκυλί σε κάποιο φορείο στο υπόγειο κάποιου νοσοκομείου;

Αδικία! Κόβουμε αυτές τις πολυτέλειες απ’όλους. Όλους; Ε, όχι κι’ όλους… Ο πολυχρονεμένος στο σεράι , η αυλή του κι’ οι φίλοι τους όλο και θα την βολέψουν πάλι. Για μας το λέω. Τους πολλούς. Που μαζεύαμε τ ’ανύπαρκτα μπαλάκια τους στον αγώνα σήμερα.

Έλληνες βλέπω βρε παιδιά. Φιλέλληνες δεν βλέπω μέσα στην Ψωροκώσταινα. Κι όπως πάντα…

Αυτοί θα φάνε, θα πιούνε κι εμείς…νηστικοί θα κοιμηθούμε.

Ωχ μανούλα ‘μ. Πάλι ξύλο θα φάω.



Ο δόλιος Καραγκιόζης