ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ
-Πλάτων: Να σου συστηθώ Καραγκιόζη. Είμαι ο αρχαίος σου πρόγονος και φιλόσοφος, ο Πλάτων, και ήρθα γιατί ο Σωκράτης κι εγώ ανησυχούμε για την Αθήνα που λατρέψαμε, για την Ελλάδα που φτιάξαμε όταν γεννήθηκε η Δημοκρατία και η Φιλοσοφία και τις υπηρετήσαμε όσο μας επέτρεψαν οι φαύλοι.
-Καραγκιόζης: Σε ξέρω, ω Πλάτων. Είχατε κι εσείς φαύλους;
-Πλάτων: Ουου… Αρχαία Ιστορία. Ο Ποιητής Επίχαρμος έλεγε «Φύσεις ανθρώπων, ασκοί πεφυσημένοι».
-Καραγκιόζης: Που σημαίνει;
-Πλάτων: Το ‘χουν στη φύση τους οι άνθρωποι να φουσκώνουν σαν ασκοί. Να καβαλάνε το καλάμι που λέτε κι εσείς. Η φήμη και η εξουσία τους φουσκώνουν από έπαρση και παύουν να βλέπουν τα προβλήματα των φτωχών και αδυνάτων που υποτίθεται ότι πρέπει να προστατεύουν λόγω θέσης και μόρφωσης. Ο μόνος ξεφούσκωτος στις μέρες μου ήταν ο Σωκράτης που είπε « εν οίδα, ότι ουδέν οίδα». Ήταν σοφότερος όλων μας γιατί μόνο αυτός ήξερε ότι δε γνωρίζουμε στ’ αλήθεια πολλά. Σε διάλεξα γιατί είσαι λαϊκός φιλόσοφος και μπορείς να καταλάβεις πώς οι φουσκωτοί μπορούν να σας ξεγελάσουν για μία ακόμα φορά.
-Καραγκιόζης: Πώς ξεγελιέται ένας τόσο έξυπνος λαός μπαρμπούλη μου;
-Πλάτων: Όπως έγραψα στο βιβλίο μου «Γοργίας» ξεγελιέται ο λαός διότι ένα τμήμα του έχει παιδικό μυαλό και δεν μπορεί να ξεχωρίσει το ηδονικό από το ωφέλιμο και θεωρεί το ηδονικό ως ωφέλιμο. Τα παιδιά τα ξεγελάμε με καραμέλες. Με τον ίδιο τρόπο ξεγελάνε και το λαό στην Πονηροκρατία.
-Καραγκιόζης: Τόσα μεγάλα κεφάλια ζούσατε τότε. Δεν τους χτυπήσατε το καμπανάκι;
-Πλάτων: Βέβαια. Όταν ο Πεισίστρατος παρίστανε τον Δημοκράτη και με τη βοήθεια των οπαδών του έγινε τελικά τύραννος, ο σοφός Σόλων τους προειδοποίησε με τους στίχους:
Τα γλυκόλογα ακούτε του γλυκόλαλου ανδρός
Και στης αλεπούς τ’ αχνάρια ο καθένας σας βαδίζει
Και τη χαύνωση ο νους σας εύκολα τη συνηθίζει
Και δε βλέπει, δε νογάει πού το έργο του βαδίζει.
-Καραγκιόζης: Η χαύνωση που κολλάει στη Δημοκρατία;
-Πλάτων: Στη δίψα που έχει ο λαός για ελευθερία, αυτοί του προσφέρουν «άκρατον οίνον» άκρατης ελευθερίας. Τον μεθάνε και τον πείθουν ότι αυτοί είναι αντιστασιακοί και προστάτες της Δημοκρατίας. «Προστάτες» οι προηγηθέντες τύραννοι, «προστάτες» και οι τωρινοί. Μετά την επικράτησή τους οι πρώτοι κυβερνούν με τη βία, οι δεύτεροι με την απάτη. Ο λαός είναι το θύμα που πληρώνει την «προστασία.» Η Δημοκρατία γίνεται άναρχη, ηδονική και ακόλαστη. Θεοί της δεν είναι τώρα ο Δίας και η Αθηνά, όπως άλλοτε, αλλά ο Διόνυσος και η Πάνδημος Αφροδίτη. Η νεολαία διαφθείρεται και η εγκληματικότητα καλπάζει.
-Καραγκιόζης: Και μετά την τυραννία (τη χούντα την δική μας) δεν έρχεται η ρημάδα η Δημοκρατία;
-Πλάτων: Όχι, γιατί κάθε ακραία υπερβολή επιφέρει πάντοτε το αντίθετό της άκρο. Διότι, όταν πέφτει η τυραννία των ολίγων, ο λαός είναι πολύ διψασμένος για ελευθερία. Τότε ακριβώς εμφανίζονται οι πονηροί, που δεν είναι παρά οι «κηφήνες» και παριστάνουν τους πολιτικούς. Κι ενώ οι πτερωτοί κηφήνες δεν έχουν κεντρί, απ ’αυτούς όμως που σας λέω ,μερικοί έχουν «κεντρί» και μάλιστα φαρμακερό.
Αυτοί γίνονται πολιτικοί αρχηγοί και γύρω από τον καθένα τους μαζεύεται και από ένα σμήνος άλλων άκεντρων «κηφήνων» που η μόνη τους έγνοια είναι το πώς θα επιπέσουν στο μέλι της κυψέλης. Τότε οι γνήσιοι αντιστασιακοί και οι αληθινοί δημοκράτες παραμερίζονται.
-Καραγκιόζης: Άρα μας κατσικώνονται οι φαύλοι. Και τότε;
-Πλάτων: Τότε οι άρχοντες, αντί να βελτιώσουν τα πράγματα, τα σπρώχνουν προς το χειρότερο. Κάνουν τον εαυτό τους παράδειγμα στους πολίτες. Αποτέλεσμα: Πονηροκρατία, φατρίες αλληλομισούμενες, ρουσφέτια, διαπλοκή, χρηματομανία, σκάνδαλα, παρανομία.
Η πλειονότητα των πολιτών μηχανεύεται για τον χρυσό και τον άργυρο κάθε κομπίνα και κατεργαριά. Σαν τα ζώα τους βλέπεις σκυμμένους στη γη να ρίχνονται στο φαγοπότι , στις ευωχίες και στην πορνεία.
Στην πολιτική βλέπουμε να πρωτοστατούν κάλπικες προσωπικότητες, θεατρίνοι, είδωλα. Με δυο λέξεις γόητες-απατεώνες πρωτοστατούν που χρησιμοποιούν ομιλίες τέτοιες, σαν να είναι παιδιά οι πολίτες.
Οι άρχοντες φοβούνται τους αρχόμενους, μήπως γίνουν αγαθοί και γενναίοι γιατί τότε αυτοί θα εξαφανιστούν. Γι αυτό ποτέ δεν τους φροντίζουν, ούτε ομιλούν για αρετή και για ήθος.
-Καραγκιόζης: Για λέγε, για λέγε…
-Πλάτων: Στα σπίτια οι γονείς φοβούνται τα παιδιά κι όχι το ανάποδο. Στους δρόμους κυκλοφορούν καμαρωτοί και πανελεύθεροι θανατοποινίτες ή καταδικασμένοι σε βαριές ποινές. Οι κόλακες πλουτίζουν. Οι ξένοι, κάθε καρυδιάς καρύδι, αλωνίζουν ανεξέλεγκτοι. Χάθηκε η ντροπή και το φιλότιμο. Η ασέβεια και η αναίδεια βασιλεύουν.
-Καραγκιόζης: Μα πώς μας ξέρεις τόσο καλά παππούλη;
-Πλάτων: ‘Ο, τι σου λέω είναι λόγια του δασκάλου μου Σωκράτη που τα κατέγραψα στο βιβλίο μου «Πολιτεία». Δεν άλλαξε δυστυχώς τίποτα…
-Καραγκιόζης: Ω ρε μανούλα μ’! Την κάτσαμε τη βάρκα δηλαδή;
-Πλάτων: Η μόνη σου δύναμη είναι η ψήφος σου. Μην την χαραμίσεις πάλι Καραγκιόζη για τις υποσχέσεις τους ότι θα σου διορίσουν το Κολητήρι σεκιουριτά και πράσινους ίππους! Πρέπει να σ’ αφήσω τώρα γιατί θα πέσει το κύκλωμα και ο Σωκράτης με περιμένει για ταβλάκι.
-Καραγκιόζης: Γεια χαρά μπαρμπούλη μου και καλό να ‘χεις. Τώρα δηλαδή εγώ είχα πλατωνικό διάλογο με τον φιλόσοφο; Ας τον διάλογο! Κι αν δεν καταλάβω κι αυτή τη φορά, χαιρέτα μου τον Πλάτωνα.. Ε ρε γλέντια στις εκλογές!
Θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε….
Τα αποσπάσματα από την «Πολιτεία» και τον «Γοργία» του Πλάτωνα είναι από το βιβλίο «ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ» του Θεόδωρου Κορμπίλα.
Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010
Τρίτη 2 Μαρτίου 2010
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ στο TENNIS-club
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ στο TENNIS-CLUB
Για την παρτίδα ρε γαμώτο!
Ε, ρε μεγαλεία! Σας μεταδίδω ζωντανά -που λέει ο λόγος- την μεγάλη αριστοκρατική παρτίδα τένις ανάμεσα στο ντουέτο της «Ακίνητης Γαλάζιας Θάλασσας» που τα ΄κανε θάλασσα και της «Ανακυκλωμένης Πράσινης Ανάπτυξης» που μας φουσκώνει το πράσινο μπαλόνι μέχρι τελικού σκασμού.
Τώρα χαιρετιούνται ευγενέστατα, χαμογελούν κι αρχίζουν. Μα…μα τι κάνουν; Ο Γιώργος ρίχνει το μπαλάκι του σκανδάλου του χρηματιστηρίου στους συνταξιούχους που αν δεν το ρίξουν πίσω σε 5 δευτερόλεπτα κινδυνεύει το Δώρο του Πάσχα και το επίδομα αδείας τους. Ευτυχώς ο εξασκημένος συνταξιούχος που σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει το ρίχνει κατακέφαλα στον Αντώνη προληπτικά για ό,τι ετοιμάζεται να μας κάνει όταν γίνει πρωθυπουργός.
Ο Αντώνης πετάει το μπαλάκι των ευθυνών του Βατοπεδίου και της Siemens στους μικρομεσαίους εμπόρους που πρέπει να ανταποδώσουν σε 3’’ αν θέλουν να μείνει ακούνητος ο ΦΠΑ που η Ευρώπη τον θέλει 30%. Ο εμποράκος, που απειλείται με θάνατο, πετάει στον αγωνιστικό χώρο σε χρόνο ντε-τε το μπαλάκι που χάνεται μυστηριωδώς..
Ο Γιώργος πετάει το μπαλάκι των ευθυνών για το δημόσιο χρέος και την Siemens στους μικρο-υπαλλήλους αλλά κι αυτό χάνεται στο διάστημα. Δεν προλαβαίνω τις μπαλιές πια. Και δεν αντέχω άλλο. Αυτοί κανόνισαν πάλι να φάνε παρέα μετά τον αγώνα και μας στέλνουν τον λογαριασμό. Ε, ρε γλέντια!
Κι εμείς πληρώνουμε τεράστια πράσινα τέλη κυκλοφορίας για το ΙΧ μας χωρίς να έχουμε δρόμους για να το κινήσουμε, χωρίς parking για να το σταματήσουμε, ούτε πράσινο για να ζήσουμε, ούτε καλά τέλη της ζωής ημών εν τέλει.
Πληρώνουμε για το κεραμίδι μας όταν χτίζουμε, όταν το δωρίζουμε στα παιδί μας (μας τιμωρούν για το δώρο) και ενδιάμεσα πληρώνουμε όποτε γουστάρει η εξουσία για την δική μας περιουσία. Τι διάολο; Συνεταίρους τους κάναμε;
Πληρώνουμε φόρους για να μας χαρατσώνουν στην πολεοδομία, να μας ζητάνε μπαχτσίσι στην Εφορία, ό,τι προαιρείσθε λέει ο παπάς όταν βαφτίζουμε ή παντρευόμαστε, κλασικά φακελάκι στον γιατρό για να μας χειρουργήσει.
Κι αυτοί οι άθλιοι οι συνταξιούχοι που θέλουν να ξοδεύουν το δημόσιο χρήμα για φάρμακα κι επιμένουν να τρώνε και να ζουν χωρίς να φιλοτιμούνται να κάνουν εθελουσία έξοδο από τον ακριβό τούτο μάταιο κόσμο!
Αυτό εξηγείται. Γιατί σου λέει: Άλλοι έχουν σπίτια και αυτοκίνητα και ο Καραγκιόζης ετοιμόρροπη καλύβα. Έχω τζάμια σπασμένα, η στέγη βούλιαξε και λείπει η πίσω πόρτα. Έχει γούστο να μου το χαρακτηρίσουν ημιυπαίθριο και να μου στείλουν μπουγιουρντί. Ωρε μανούλα μ’. Μ’ αυτή την αγωνία ζω.
Λοιπόν έλεγα οτι τα δύο μεγάλα μας δαγκώματα (με ωμέγα από το κώμα που μας έριξαν) πιστεύουν βαθιά στην ισότητα. Γιατί σου λέει: Γιατί άλλοι χορταίνουν και ψωνίζουν στα μαγαζιά κι ο Καραγκιόζης δεν έχει δεύτερο βρακί, ούτε ένα πιάτο φαί την μέρα και μόνο ξύλο τρώει; Γιατί πολλοί να ‘χουν ασφάλιση κι ο Καραγκιόζης ούτε δουλειά, ούτε ασφάλιση και θα ψοφήσει κάποτε σαν το σκυλί σε κάποιο φορείο στο υπόγειο κάποιου νοσοκομείου;
Αδικία! Κόβουμε αυτές τις πολυτέλειες απ’όλους. Όλους; Ε, όχι κι’ όλους… Ο πολυχρονεμένος στο σεράι , η αυλή του κι’ οι φίλοι τους όλο και θα την βολέψουν πάλι. Για μας το λέω. Τους πολλούς. Που μαζεύαμε τ ’ανύπαρκτα μπαλάκια τους στον αγώνα σήμερα.
Έλληνες βλέπω βρε παιδιά. Φιλέλληνες δεν βλέπω μέσα στην Ψωροκώσταινα. Κι όπως πάντα…
Αυτοί θα φάνε, θα πιούνε κι εμείς…νηστικοί θα κοιμηθούμε.
Ωχ μανούλα ‘μ. Πάλι ξύλο θα φάω.
Ο δόλιος Καραγκιόζης
Για την παρτίδα ρε γαμώτο!
Ε, ρε μεγαλεία! Σας μεταδίδω ζωντανά -που λέει ο λόγος- την μεγάλη αριστοκρατική παρτίδα τένις ανάμεσα στο ντουέτο της «Ακίνητης Γαλάζιας Θάλασσας» που τα ΄κανε θάλασσα και της «Ανακυκλωμένης Πράσινης Ανάπτυξης» που μας φουσκώνει το πράσινο μπαλόνι μέχρι τελικού σκασμού.
Τώρα χαιρετιούνται ευγενέστατα, χαμογελούν κι αρχίζουν. Μα…μα τι κάνουν; Ο Γιώργος ρίχνει το μπαλάκι του σκανδάλου του χρηματιστηρίου στους συνταξιούχους που αν δεν το ρίξουν πίσω σε 5 δευτερόλεπτα κινδυνεύει το Δώρο του Πάσχα και το επίδομα αδείας τους. Ευτυχώς ο εξασκημένος συνταξιούχος που σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει το ρίχνει κατακέφαλα στον Αντώνη προληπτικά για ό,τι ετοιμάζεται να μας κάνει όταν γίνει πρωθυπουργός.
Ο Αντώνης πετάει το μπαλάκι των ευθυνών του Βατοπεδίου και της Siemens στους μικρομεσαίους εμπόρους που πρέπει να ανταποδώσουν σε 3’’ αν θέλουν να μείνει ακούνητος ο ΦΠΑ που η Ευρώπη τον θέλει 30%. Ο εμποράκος, που απειλείται με θάνατο, πετάει στον αγωνιστικό χώρο σε χρόνο ντε-τε το μπαλάκι που χάνεται μυστηριωδώς..
Ο Γιώργος πετάει το μπαλάκι των ευθυνών για το δημόσιο χρέος και την Siemens στους μικρο-υπαλλήλους αλλά κι αυτό χάνεται στο διάστημα. Δεν προλαβαίνω τις μπαλιές πια. Και δεν αντέχω άλλο. Αυτοί κανόνισαν πάλι να φάνε παρέα μετά τον αγώνα και μας στέλνουν τον λογαριασμό. Ε, ρε γλέντια!
Κι εμείς πληρώνουμε τεράστια πράσινα τέλη κυκλοφορίας για το ΙΧ μας χωρίς να έχουμε δρόμους για να το κινήσουμε, χωρίς parking για να το σταματήσουμε, ούτε πράσινο για να ζήσουμε, ούτε καλά τέλη της ζωής ημών εν τέλει.
Πληρώνουμε για το κεραμίδι μας όταν χτίζουμε, όταν το δωρίζουμε στα παιδί μας (μας τιμωρούν για το δώρο) και ενδιάμεσα πληρώνουμε όποτε γουστάρει η εξουσία για την δική μας περιουσία. Τι διάολο; Συνεταίρους τους κάναμε;
Πληρώνουμε φόρους για να μας χαρατσώνουν στην πολεοδομία, να μας ζητάνε μπαχτσίσι στην Εφορία, ό,τι προαιρείσθε λέει ο παπάς όταν βαφτίζουμε ή παντρευόμαστε, κλασικά φακελάκι στον γιατρό για να μας χειρουργήσει.
Κι αυτοί οι άθλιοι οι συνταξιούχοι που θέλουν να ξοδεύουν το δημόσιο χρήμα για φάρμακα κι επιμένουν να τρώνε και να ζουν χωρίς να φιλοτιμούνται να κάνουν εθελουσία έξοδο από τον ακριβό τούτο μάταιο κόσμο!
Αυτό εξηγείται. Γιατί σου λέει: Άλλοι έχουν σπίτια και αυτοκίνητα και ο Καραγκιόζης ετοιμόρροπη καλύβα. Έχω τζάμια σπασμένα, η στέγη βούλιαξε και λείπει η πίσω πόρτα. Έχει γούστο να μου το χαρακτηρίσουν ημιυπαίθριο και να μου στείλουν μπουγιουρντί. Ωρε μανούλα μ’. Μ’ αυτή την αγωνία ζω.
Λοιπόν έλεγα οτι τα δύο μεγάλα μας δαγκώματα (με ωμέγα από το κώμα που μας έριξαν) πιστεύουν βαθιά στην ισότητα. Γιατί σου λέει: Γιατί άλλοι χορταίνουν και ψωνίζουν στα μαγαζιά κι ο Καραγκιόζης δεν έχει δεύτερο βρακί, ούτε ένα πιάτο φαί την μέρα και μόνο ξύλο τρώει; Γιατί πολλοί να ‘χουν ασφάλιση κι ο Καραγκιόζης ούτε δουλειά, ούτε ασφάλιση και θα ψοφήσει κάποτε σαν το σκυλί σε κάποιο φορείο στο υπόγειο κάποιου νοσοκομείου;
Αδικία! Κόβουμε αυτές τις πολυτέλειες απ’όλους. Όλους; Ε, όχι κι’ όλους… Ο πολυχρονεμένος στο σεράι , η αυλή του κι’ οι φίλοι τους όλο και θα την βολέψουν πάλι. Για μας το λέω. Τους πολλούς. Που μαζεύαμε τ ’ανύπαρκτα μπαλάκια τους στον αγώνα σήμερα.
Έλληνες βλέπω βρε παιδιά. Φιλέλληνες δεν βλέπω μέσα στην Ψωροκώσταινα. Κι όπως πάντα…
Αυτοί θα φάνε, θα πιούνε κι εμείς…νηστικοί θα κοιμηθούμε.
Ωχ μανούλα ‘μ. Πάλι ξύλο θα φάω.
Ο δόλιος Καραγκιόζης
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΩΡΙΛΑ
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΩΡΙΛΑ
ω λα ρία ωλαρά
Ελλάς Ελλήνων Βαρηκόων
Είμαι άλαλος και έξαλλος. Έχω βγει απ’ τα κουρέλια μου.
Με κλέψαν χοντρά με τις μίζες.
Μου κλέψαν τα αποθεματικά των ταμείων και τα «έχασαν» στο χρηματιστήριο.
Αφήνουν τις off-shore να φυγαδεύουν λεφτά στο εξωτερικό και δεν τις φορολογούν.
Διορίζουν όλους τους δικούς τους που τους πληρώνω εγώ…
Και μετά έρχονται σε μένα και μου ζητούν να θυσιαστώ …
σαν την Ιφιγένεια εν Αυλίδι
Είναι αγένεια εν Ελλάδι
Είναι αποστολή στον Άδη
Να μη φύγουνε τα πλοία
δε μας χρειάζεται η Τροία
Στείλτε τους την εφορία
Δε θα κάνω τη θυσία
Εσείς άλλα ακούσατε; Είναι γιατί είστε λαός αθώων βαρηκόων και σαν ειδικός Ωριλά που είμαι θα σας πω γιατί γίνατε βαρήκοοι:
1. Μας βροντάνε κατάμουτρα τις πόρτες με το ένα χέρι διάφοροι πονηροί που με το άλλο χέρι μας τα παίρνουν χοντρά (διεθνείς τράπεζες, οργανισμοί, κράτη κτλ).
2. Βαράνε απανωτά κανόνια οι φτωχοί μικρομεσαίοι.
3. Φωνάζει δυνατά ο κλέφτης για να φύγει ο νοικοκύρης.
Κι εσείς πτωχοί κωφάλαλοι νομίσατε ότι ακούσατε «Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο;» Όχι βέβαια! « Το χαμπέρι θα φτάσει στον κόπανο» είπανε κι εννοούνε εμάς που κάτι καταλάβαμε επί τέλους.
Ακούσατε «η αλήθεια θα λάμψει;» Ας γελάσω ιατρικά. Χρατς χρουτς, χρατς. «Η βαλίτσα θ’ αλλάξει» είπαν κι εννοούσαν τα λαδώματα που παίρναν τα καμάρια μας σε βαλίτσα.
Τι είπανε λέει; «Θα φτάσουμε όσο ψηλά κι αν χρειαστεί;» Πλάκα με κάνεις! «Θ’ αρπάξουμε όσα ψιλά κι αν χρειαστεί» είπαν.
Όσο για το «Όλα στο Φως»… τζίφος. «Φόλα στο Φως» έλεγε ο ένας και «Σ’όλα κουφός» γέλαγε ο άλλος κι εννοούσε εσένα.
Τώρα είναι που σας κούφαναν εντελώς!
Ο Ωτορινολαρυγγολόγος σας
Δρ. Καραγκιόζης Καραγκιοζόπουλος
ΥΓ. Το γνωστό «ε, ρε γλέντια» δεν χωράει πουθενά σήμερα.
ω λα ρία ωλαρά
Ελλάς Ελλήνων Βαρηκόων
Είμαι άλαλος και έξαλλος. Έχω βγει απ’ τα κουρέλια μου.
Με κλέψαν χοντρά με τις μίζες.
Μου κλέψαν τα αποθεματικά των ταμείων και τα «έχασαν» στο χρηματιστήριο.
Αφήνουν τις off-shore να φυγαδεύουν λεφτά στο εξωτερικό και δεν τις φορολογούν.
Διορίζουν όλους τους δικούς τους που τους πληρώνω εγώ…
Και μετά έρχονται σε μένα και μου ζητούν να θυσιαστώ …
σαν την Ιφιγένεια εν Αυλίδι
Είναι αγένεια εν Ελλάδι
Είναι αποστολή στον Άδη
Να μη φύγουνε τα πλοία
δε μας χρειάζεται η Τροία
Στείλτε τους την εφορία
Δε θα κάνω τη θυσία
Εσείς άλλα ακούσατε; Είναι γιατί είστε λαός αθώων βαρηκόων και σαν ειδικός Ωριλά που είμαι θα σας πω γιατί γίνατε βαρήκοοι:
1. Μας βροντάνε κατάμουτρα τις πόρτες με το ένα χέρι διάφοροι πονηροί που με το άλλο χέρι μας τα παίρνουν χοντρά (διεθνείς τράπεζες, οργανισμοί, κράτη κτλ).
2. Βαράνε απανωτά κανόνια οι φτωχοί μικρομεσαίοι.
3. Φωνάζει δυνατά ο κλέφτης για να φύγει ο νοικοκύρης.
Κι εσείς πτωχοί κωφάλαλοι νομίσατε ότι ακούσατε «Το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο;» Όχι βέβαια! « Το χαμπέρι θα φτάσει στον κόπανο» είπανε κι εννοούνε εμάς που κάτι καταλάβαμε επί τέλους.
Ακούσατε «η αλήθεια θα λάμψει;» Ας γελάσω ιατρικά. Χρατς χρουτς, χρατς. «Η βαλίτσα θ’ αλλάξει» είπαν κι εννοούσαν τα λαδώματα που παίρναν τα καμάρια μας σε βαλίτσα.
Τι είπανε λέει; «Θα φτάσουμε όσο ψηλά κι αν χρειαστεί;» Πλάκα με κάνεις! «Θ’ αρπάξουμε όσα ψιλά κι αν χρειαστεί» είπαν.
Όσο για το «Όλα στο Φως»… τζίφος. «Φόλα στο Φως» έλεγε ο ένας και «Σ’όλα κουφός» γέλαγε ο άλλος κι εννοούσε εσένα.
Τώρα είναι που σας κούφαναν εντελώς!
Ο Ωτορινολαρυγγολόγος σας
Δρ. Καραγκιόζης Καραγκιοζόπουλος
ΥΓ. Το γνωστό «ε, ρε γλέντια» δεν χωράει πουθενά σήμερα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)